Sofa – krótka historia wszędobylskiego mebla
Aby sięgnąć początków historii tego mebla, trzeba wrócić pamięcią w czasy starożytne. Jak dowiadujemy się ze źródeł – pierwowzorem sofy były okazałe trony, na których zasiadali egipscy i arabscy monarchowie.
Sofy w społeczeństwie rzymskim stanowiły element biesiad, które odbywały się w pomieszczeniu zwanym triklinium. Były to obszerne sale biesiadne, stanowiące jedno z najważniejszych pomieszczeń w rzymskich willach. Początkowo na sofach mogli zasiadać jedynie mężczyźni, kobiety natomiast siadały na krzesłach - nawet te z bogatych, wpływowych rodzin. Dopiero później, w kolejnych wiekach na wytwornych sofach relaksowali się przedstawiciele obu płci (o ile byli zamożni rzecz jasna).
"Suffah" – długa ławka do siedzenia
Przez długie wieki sofa była synonimem wygody, a leżenie na niej – luksusem. Kilkaset lat wstecz, kiedy Europa doceniła produkty pochodzenia arabskiego, oznaką statusu społecznego zaczęło być picie dobrej, tureckiej kawy. Rytuał ten odbywano koniecznie na sofie, a nie na kanapie czy krześle.
Obecnie sofę uznaje się za rodzaj kanapy. Tą alternatywną nazwę mebla przyniosła siedemnastowieczna moda. Wtedy to, na europejskich salonach – kanapa była powszednim meblem, zaś sofa - orientalną nowością. Sofa stała się meblem popularnym dopiero w XIX wieku.